ANNEME MEKTUPLAR-3

Anneme mektuplar-3

Aksın maviye kırmızı, kanasın sular. Yerden yere vurduğun yüreğim paramparça dağılsın. Ruhumu yaktığın ateşlerden tüten dumandır nefesim, dokunma boğulsun bütün hücreleri beynimin. Beni bıraktığın ıssızlığın kör olası karanlığında el yordamıyla bulmaya çalıştığım yol mudur doğru olan? Bundan sonra hiçbir yol doğru değil hiçbir yol yanlış. Ne doğrum var ne eğrim. Orta yerinde kalakaldım cehennemin. Kapatmasaydın gözlerini sımsıkı, bırakmasaydın beni ışıksız sana yürüyebilirdim. Susmasaydın, ah ne olur bir ses verseydin; ruhum, kalbim, beynim, gözyaşım, sevincim annem , kurtulurdum. Geldiğim sen, gittiğim sen… Büyüttüğüm korku, el bebek gül bebek.