Hayallerimi
sattım! Daha küçük bir çocukken…
Oysa
masallar kadar gerçek ve mutluydum.
Neden peki?
İnsan, hayallerini neden satar ki!
Bir gün; koca
koca adamlar kim olacağımı tebliğ ettiler, parmaklarını sallayarak öfkeyle. Kim
olduğumu ya da kim olmak istediğimi bilmiyordum o zamanlar.
Hayallerimi Sattım |
Sattım!
Bütün masal kahramanlarıma ihanet ederek sattım hayallerimi. Sattığımı
bilmeden. Kim olabileceğimi görmeden.
Kanatlarım
budanırken zalimce; gök mavisinden, yosun yeşiline düştüm. Deniz bana küstü
sonra. Yeşilden de sürüldüm.
Sır ile yalan
arasındaki çizgiden; talan ederek, kanatarak, söke söke aldılar beni, o koca
koca adamlar, koca koca elleriyle. Bir yanda kadim sır ve masallar, bir yanda yalan
ve romanlar…
Canım yandı
elbette. Hem de çok… Ama acıdan değil! Masal
kahramanlarımı unutmaya başladığımda ve vazgeçtiklerimin bıraktığı boşlukta
kaybolurken kahroldum, daha kötüsü.
Her biriniz sattınız hayallerinizi, itiraf edin! Kiminiz çocukluğunuzun oyun yaşında, kiminiz daha anne kucağında… Size uzatılan plastik bir oyuncakla, ağlamayı bıraktığınızda kaybettiniz kiminiz. İster ‘’sattım’’ deyin, ister ‘’çaldırdım’’… Velhasıl kelam, başkalarının elinden de olsa, hayallerinizi öldürdünüz.
Bugün yine
sızılı bir acının kaynağını ararken, unuttuğum masalları özlediğimi fark ettim.
Ne zaman böyle bir sızı duysam içimde, bir masal sakini olmayı istedim. Kim
olduğu mühim değil. İllaki vardır masalların bir prensesi, bir prensi, kralı,
kraliçesi… Periler, devler-cüceler… Konuşan bir ağaç olabilirim mesela. Yeter ki
alsınlar beni aralarına.
Hayallerini
satmamışların onurlu dünyasında bir izim olsun yeter.
15 Yorumlar
Büyüklerin de hayalleri vardır,bilir misin?..
YanıtlaSilYeni hayaller avına çıkmayı denedin mi?..
Bazen çocuklukta üstüne gölge düşürülen hayallerden de güçlü ve parlak hayaller görebiliyor insan..
Çocuk kitapalrı oku,çocukları oku mesela..o dünya hep var senin içinde değil belki ama gerçek dünyada hep var gir o dünyaya.
İlk hayallerimi, okuduğum çocuk kitaplarından inşa ettim.Hala hatırlarım; içimi o zamanlar tarif edemediğim sevinç ve umutla dolduran o kitapları... Al Gül ile Ak Gül, Püsküllü prens masalları...Ki bu isimleri geçen gün internette araştırdım ama benim çocukluğumun masalları değillerdi.Sonra 80 günde devr-i Alem, David Cooperfield, Çocuk Kalbi, Tom Sawyer...Küçük Kadınlar ve Jane Eyre... :) Kitaplar sığınağımdı anlayacağın.Veee büyüdük... Hangimiz için, o zamanların duygularını yaşamak mümkün ki? Değil... Ama elbette yetişkin dünyasının bazı duyguları var ki...Muhteşem! Annelik mesela :) Çocukları okumaya çalışıyorum diyeyim, başarılımıyım bu konuda bilmiyorum. Ama onları sevmek konusunda yeterince iyiyim diye düşünüyorum :) Çok teşekkürler sevgili Kiremithanem :) Not: Bu isim nerden diye sormak geliyor hep içimden :) Kiremithanem... Adana'da bu isimde bir semt var da :)
SilO çocuk kitaplarından bir kaçını ben de okudum şimdilerde de vardır ama o eskiler gibi olmaz eski biz yok çünkü..
SilÇocuk sevmek yüce bir şey,sev.Bedava üstelik😘
Kiremithane eski evimin hatırlattığı için seçilen bir isim kiremit çatılı bir evdir..içimde yara.
O semtin varlığından haberim yok çok merak ettim ve de sevindim❤
Hayallerin var senin ayrıca,inan bana.
Hayallerim olduğunu görebilen yüreğe selam olsun :) Çok teşekkürler. Ve kucak dolusu sevgiler :)
SilVealeykumusselam..(yüreğimden)❤
SilGülcan kızım. Güzel yazıyorsun. Masallar, beni alıp uzaklara, geçmişime kadar götüren o masallar ve tüm safiyetimizle dinlerken onları, hayal kahramanlarını kafamızda şekillendirmelerimiz. Hâlâ unutmam anneciğimin yorgun sesiyle, zammanından fedakârlık yaparak anlattığı masalları. Nurlar içinde olsun annelerimiz. Eline sağlık canım. Sevgilerimle :)
YanıtlaSilAhh o masallar...bir zamanlar peşlerine takılıp kaybolduğum masallar.Annemin anlattığı masalları hatırlamak için çok zorluyorum hafızamı.Ama olmuyor.Nur içinde uyusunlar annelerimiz Ece Ablam.Değerli yorumun için de çok teşekkürler.Sevgiler.
SilBüyümesek hiç, bizi gülümsetip bambaşka alemlere götüren hayallerimiz solup gitmese...
YanıtlaSilÇocukken Peter Pan'ı okuduktan sonra, hiç büyümeyeyim ben de diye dua ederdim :) Bir de erkek olmak için... :)) Var mı böyle bişey? Çocuk dünyası! Nasıl da herşeyin mümkün olabileceğini düşünüyor. Sevgilerimle Handan :)
SilYazıyı okuyunca fark ettim ki ben de hayallerimi satmışım. :(
YanıtlaSilİnan hepimiz yaptık bunu :( İsteyerek ya da istemeyerek; farkında olarak ya da olmayarak... Ama yeni hayallerimiz de var değil mi :)) Olmalı... Sevgiler.
Silİşin garip tarafı hayallerimizi çalan büyüklerin de bir zamanlar hayalleri çalındı..Garip bir döngü olsa gerek..
YanıtlaSilDoğru...Bunun farkında olarak hayallerimize bir ucundan tekrar tutunabiliriz belki.Teşekkürler yorumunuz için :)
SilBazi hayallerin yikilmasi hayalkirikligi yaratsa da bizde simdi farkli bakis açisiyla bakabilmekten memnunum ben.
YanıtlaSilHayat, varış noktası olmayan yolculuk gibi. Bulunduğumuz noktada olduğumuzla, bulunacağımız noktada olacağımız kişiler farklı olmak zorunda. Değişiyoruz. Bu çok olağan... Değişim bazen büyük, bazen küçücük... Bazen yıkılan hayallerimiz üzerine kuruyoruz yeni dünyamızı.Bazen yeni hayaller yaratıyoruz. Ama önemli olan ne biliyor musun? Dediğin gibi; bulunduğun noktada, olduğun kişiyi sevmen, memnun olman kendinden. Kendini sevdiğin için seni seviyorum :))
SilYorumlarınız benim için çok değerli.Teşekkürler...