tag:blogger.com,1999:blog-3586407559496791844.post4018652322038369204..comments2023-06-14T12:02:55.022+03:00Comments on Kelimelerim VAR: SADECE BEN YAPABİLİRİMKelimelerimVARhttp://www.blogger.com/profile/05158454438184943818noreply@blogger.comBlogger8125tag:blogger.com,1999:blog-3586407559496791844.post-48064821088753026702018-01-05T11:19:58.598+03:002018-01-05T11:19:58.598+03:00En çok kendimizi unutuyor, en çok kendimizi göremi...En çok kendimizi unutuyor, en çok kendimizi göremiyoruz.Maalesef :( ... Ama farkında olmakla başlar değişim :) Değerli yorumunuz için çok teşekkürler. KelimelerimVARhttps://www.blogger.com/profile/05158454438184943818noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3586407559496791844.post-72108903543590039962018-01-05T11:14:36.396+03:002018-01-05T11:14:36.396+03:00Bunaldığımız, sıkıldığımız,sıkıştığımız yerde kaça...Bunaldığımız, sıkıldığımız,sıkıştığımız yerde kaçabilsek ruhumuzdaki hayale... Çok güzel olurdu, evet :) Bu güzel yorum, kelimelerimi hissettiğinizin kanıtı :) Sizin de yüreğinize sağlık...KelimelerimVARhttps://www.blogger.com/profile/05158454438184943818noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3586407559496791844.post-51656702043093238572018-01-04T18:54:19.033+03:002018-01-04T18:54:19.033+03:00Doğarken de yalnız aslında insan, bu dünyadan göçe...Doğarken de yalnız aslında insan, bu dünyadan göçerken de. Bu yüzden gerçeten yalnızca biz yapabiliriz. Hele ki kendi değerini bilmek o kadar önemli ki.. Hatat koşturmacasında akan zaman içerusinde atladığımız çok şey var. En çok da kendimizi unutuyoruz..Anonymoushttps://www.blogger.com/profile/04724809628602606217noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3586407559496791844.post-6184822477181796752018-01-04T18:33:00.933+03:002018-01-04T18:33:00.933+03:00Sıkı sıkı sarıldığımız alışkanlıklarımıza veda etm...Sıkı sıkı sarıldığımız alışkanlıklarımıza veda etmek ve ozgürleşmek en önemlisi galiba...Tabii önce onların eskidigini kabul edip yeniyle kucaklaşmak..<br />Nefessiz ortamlarda yalnızlaşan ruhumuzu hayalindeki yere ulaştırabilmek ne hoş olurdu..<br />Çok beğenerek okuyorum bu duyarlı yazılarınızı 😊Duygunuza emeginize sağlık...DüşTasarımcısıhttps://www.blogger.com/profile/01425311187663379158noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3586407559496791844.post-18892599356897448072018-01-04T17:19:51.457+03:002018-01-04T17:19:51.457+03:00İşte lafın özü... kendimiz olmak için veremediğimi...İşte lafın özü... kendimiz olmak için veremediğimiz savaş..Çok doğru.<br />Vaktimi almak ne demek! Yorumlarınızla değer katıyorsunuz. Tekrar teşekkürler. Hayırlı akşamlar size de...KelimelerimVARhttps://www.blogger.com/profile/05158454438184943818noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3586407559496791844.post-16265426875807561432018-01-04T17:02:06.598+03:002018-01-04T17:02:06.598+03:00Neresinden bakarsak bakalım sonuç olarak insan ken...Neresinden bakarsak bakalım sonuç olarak insan kendisi çiziyor yolunu<br />Ama fıtratından ama istediğinden yada birileri için <br />Evet de hayırda iki dudak arasından çıkmıyor mu? <br />Belki zayıflık olarak <br />nitelendire bilirsiniz ama günü geldiğinde bir silah olarak kullanıldığını siz de kabul edersiniz sanırım <br />Genele baktığımda gördüğüm bir tiyatroyu anımsatıyor hayat <br />Herkesin rolünü çok iyi oynadığı <br />Ve perde kapanıp kendi içine çekildiğinde hep bir sebep buluyor <br />Asıl sebep kendimiz olmak için veremediğimiz savaş... <br />Şiiri beğenmenize sevindim 3 - 4 yıl kadar önce yazmıştım sizin gibi duygulara kapıldığım bir an <br />Bu gün biraz uzun oldu yazdıklarım <br />Değerli vaktinizi aldığım için beni affedin <br />Hayırlı akşamlar... <br /><br />Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3586407559496791844.post-48870384731092072362018-01-04T16:07:50.893+03:002018-01-04T16:07:50.893+03:00 ...ya geç kalmıştı zaman yada başka bir şehri seç... ...ya geç kalmıştı zaman yada başka bir şehri seçmişti mutluluk... <br />Öncelikle şiir çok güzel... Sizin mi?<br />İnsan kendinde olmayanı ister, doğru... Ama bir de şu durum var ki, asıl mutsuzluk kaynağı olduğunu düşünüyorum... Toplumdaki sorumluluk alanlarımız gereği, bir çok kimliğimiz var. Mesela; iş yerinde çalışan olarak, evde anne ve eş olarak, baba evinde evlat olarak, kardeş, abla,teyze, arkadaş olarak... Her hangi bir kimliğimiz için kendimizi zorluyorsak orada mutsuz oluyoruz. Bizden beklenenleri karşılamak noktasında kendimizle çelişebiliyoruz.Tabi ki bu kimliklerimizin bazıları doğuştan bizimle geliyor.O yüzden eğreti durmuyor ya da zorlama gerektirmiyor.Ama sonrasında tercihlerimizle edindiğimiz bazı kimlikler üzerimize uymuyor.Bunlardan kurtulmak gerekiyor. Asgari düzeyde; olmak istediğimiz kişi olabilmek adına çaba diyelim :)<br />Değerli yorum ve katkınız için çok teşekkürler Serkan Bey.<br /> <br />KelimelerimVARhttps://www.blogger.com/profile/05158454438184943818noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3586407559496791844.post-15090226815469468002018-01-04T15:02:38.666+03:002018-01-04T15:02:38.666+03:00Ne güzel oluyor dilden dökülürken hayalini kurarke...Ne güzel oluyor dilden dökülürken hayalini kurarken benliğimiz<br />Olmak istediğini yaşayan azınlık bile yok bence <br />Her zaman olmayanı ister insan <br />Ve hep aynı yalanla avutur kendini <br />Ama mutluluk hep başka şehirleri seçer<br />Son olarak bir şiir de benden olsun o vakit <br />Yüreğinize sağlık <br /><br />nedense <br />hep başkasına aitti istediklerimiz<br />hiç büyümedik aslında<br />olmayanı istedik ağlayarak<br />ve hep kandırıldık yarınlarla<br /><br />ya geç kalmıştı zaman<br />yada <br />başka bir şehri seçmişti mutluluk<br />birbirimizden habersiz<br />hep saklanmıştı<br /><br />ve biz bulamadık<br />küçük adımlarımızla <br />tutamadık bir ucundan kirlenmeden <br />bizi hep ağlattı<br />günahlar işlesekte<br />sebep hep *Aşk* tı<br />Anonymousnoreply@blogger.com