LEYL-LAL


Leyl-lal
LEYL-LAL


Leyl-lal; bir ‘’sus’’a gömdüğüm ömrümün öksüz ağıtı.
Sana senden daha zalim kim Leyl-lal ?
Kopup geldiğin o vakur, bilge, gönüldaş toprakların hasatıdır bu kadim ağıt.
Perdelerini yırt zifirin, sakladığı bütün renklerle dağıl dört yana. Gün olsun, şenlik olsun, bayram yerinde koşturan çocuk olsun sevincim. Sen özgür ol, kaderim değişsin Leyl-lal.
Gözlerin ruhumda gezinen ayna.  Aynada  varsa yoksa sen.
Bir fesleğen kokusu sindi ellerime. Hangi düşünün lütfudur bilemem. Al ellerimi, en uzun yolculuğa çıkar teninde. Gecenden, kaderinden, kendinden yeniden doğ Leyl-lal.

Kimsesiz çocukların hayal uçurtmalarına takılıp kalmış küçük mutluluÄŸum. Kabuslarımın dipsiz uçurumlarınca büyük korkum. Tamamına erememiÅŸ masalım. Leyl-lal… Soylu yalanım.

Yorum Gönder

1 Yorumlar

  1. Benzetmeleriniz çok özgün
    Suskunluğun haykırışı olmuş adeta
    Sırlarınızı anlattığınız bir sır aslında çoğunluk için
    Anlamak kolay ama çok zor
    Yaşanmışlıkların arasındaki yaşanmamış yada yarım kalmışlık
    Tamiri zor belki de imkansız
    Bundan sonraki hayallerinizin gerçek olması dileğiyle...

    YanıtlaSil

Yorumlarınız benim için çok değerli.Teşekkürler...