Portakal çiçeğinde saklı incelik.
Ellerimin kokusu, saçlarında turuncu.
Ferah bir yalnızlık ruhumda gezinen,
Göğsümde saklanan nefes turuncu.
Ebeyim;
Kör, topal yürüyemediğim yol,
Unuttuğum tekerleme turuncu.
Çocukluğumun yitik neşesi,
Göremediğim rüya turuncu.
Kayıp bir gemiyim, fenersiz
Güvertemi döven dalgalar turuncu.
Karanlıkta tek ışık annemin ninnisi.
Avunduğum hayal turuncu.
7 Yorumlar
Karanlıkta tek ışık annemin ninnisi.
YanıtlaSilAvunduğum hayal turuncu...
Sanırım herkesin bir rengi var. Kiminin turuncu, kiminin siyah, kiminin mavi...
Kesinlikle... Ruh halimize göre değişiyor zaman zaman renklerimiz. Ama her dönem bir rengimiz var diye düşünüyorum. Olmalı da... Benim hala turuncu :) Teşekkürler değerli katkınız için. Selamlar.
SilFerah bir yalnızlık nefesi... Güzel geldi.
YanıtlaSilSevindim:)) Çok teşekkürler. Sevgiler...
SilGerçekten güzel bir şiir. Hoşuma gitti. Turuncu ruh halinizle yazdıysanız, hep turuncu kalın lütfen!
YanıtlaSilBazen turuncu,bazen mavi,bazen siyah...ya da diğer renkler...insan gökkuşağı misali...çok teşekkür ediyorum güzel yorumunuz için.
SilGüzel bir şiirle hayata "renk" kattığınız için asıl biz (ya da sadece) teşekkür ederiz.
SilYorumlarınız benim için çok değerli.Teşekkürler...