TÜRKİYE’DE BİLİM İNSANI OLMAK


kimya,bilim

Bir bilim insanı olmak üzere kimya eğitimi aldım. Hem de Türkiye’nin en saygın üniversitelerinden birinden... Eğitimim boyunca, bu değerli bilimin ne kadar heyecan verici ve ne kadar zor olduğunu gördüm.
Mezun olduktan sonra mesleğimi kısmen de olsa icra edebileceğim bir işe girebilecek kadar şanslıydım. Sonraki yıllarda farklı sektör ve pozisyonlarda çalışmak zorunda kaldığım için uzaklaştım kimyadan. Türkiye’de bilim insanı olmak çok zor çünkü. Bunu, birçok değerli, zeki arkadaşımın yıllarca iş bulamaması ve çok farklı alanlara yönelmek zorunda kalmasından da biliyorum. Kendimden de…
Son zamanlarda kimya, fizik, biyoloji, tıp gibi bilim dallarının yabancı dizilerde ne kadar sık kullanıldığını gördükçe, izlerken hem heyecanlanıyor hem üzülüyorum. Böyle birkaç dizide kahraman bir kimyager… Deneyler, buluşlar, teorilerle nasıl ilgi çekiyor, nasıl hayran bırakıyorlar… Ben de bir kimyagerim! Diplomamda öyle yazıyor! O bilgiler pratikleşme şansı bulamadığı için uçup gitti ama. Organik, fizikokimya, enstrümantal analiz, analitik, inorganik… Hangi biri kaldı. Ama ben kimyagerim, öyle diyor diplomam.
Yanlış nerede diye sorsam… Verilecek binlerce cevap bulunabilir bu soruya. Ve binlerce mazeret belki de… Ama bizim mazeret üretme gibi bir lüksümüz yok. Çocuklarımızın geleceğinde koca bir karanlıktır bilimsizlik.
Bizler; bilim insanı olarak eğitilmiş ama mesleğini uygulama şansı verilmemiş şanssız bir kuşak olarak tarihteki yerimizi alacağız.

Bundan sonrası için umut etmek istiyorum. Çocuklarımız temelden bilimle iç içe büyüsün ve bütün bilim dalları hak ettiği saygınlığa kavuşsun diliyorum.

Yorum Gönder

6 Yorumlar

  1. Umudumuz yitip gidiyor maalesef...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Şu an karamsar olabiliriz ama umudumuz hep olmalı.Sevgiler :)

      Sil
  2. Bu yazınızı okurken yüreğim sızladı, ince ve derin bir sızıydı ve acı hissettim. Günümüz bilim üretmesi gereken üniversitelerin başında bulunan bazı insanların "matematiğe ihtiyaç yok" naralarıyla ortaya atılması arapçanın ön saflara çıkarılmaya çalışılması ve toplumu araplaştırmaya çalışmaları gözlerimin önünden film şeriti gibi geçti. Bu günlerin yaşanmamış olmasını dilerdim, diledim de her zaman ama şanssızlık işte; yaşıyoruz maalesef. Umarım gelecek, bu günlerden ders alır ve daha da kara günleri yaşamazlar.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet Halil Bey... Maalesef, durum hiç iç açıcı görünmüyor:( Bölümü okurken, dünyayı kurtaracağımı zannedecek kadar güçlü hissediyordum kendimi.Bilimin, bilginin güç olduğuna inanarak büyümüş bir nesil olmamızdan belki... Ama şimdi bilim üvey kardeş, ülkemizde... Ve bilim adamı olmak pek de itibar görmüyor.Çok acı... Yine de umudumuzu kaybetmeyelim. Umut hep olsun:) Selamlar

      Sil
  3. Kimyager oldugunu bilmiyordum. Türkiyedeki is alani bir çok sektörde kısıtlı malesef. Ve bunada çözüm bulunmuyor

    Umarim bu güzel meslegi icra edebilirsin

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İcra ettim, şu an kısmen ediyorum hala :) İşsizlik anlamında genel bir problemimiz var. Ama bilimsizlik konusu çok daha fena:( Sevgilerimle...

      Sil

Yorumlarınız benim için çok değerli.Teşekkürler...