Küçük Şeyleri Takmasam

küçük şeyler
Küçük şeyler
Küçük şeyleri kafama takıyorum fazlasıyla. Siz… ?
Mesela; halıya çay mı döküldü, bulaşıklar makineye hala yerleştirilmedi mi, saçıma bugün şekil veremiyor muyum? Tabloya dışarıdan bakıyorum sonra. İçindeyken bakabilsem, daha doğrusu baksam… Sorun yok. Ama hiç içimden gelmiyor mantığımı dinlemek. Bir güzel paralıyorum kendimi. Farkında olarak… Bile bile… Neden?
Çözümlemeye çalışıyorum sonra adım adım.
Çay döküldü, halı kirlendi… Ne olur?
Kendimi kötü hissederim. Neden?
Gözüm sürekli o lekeye takılır. Neden?
Biri görse ne der? Pasaklı, kirli diye anılmak fikri beni çok geriyor. Neden?
Aklıma ilk gelen görüntü… Çocukluğumdan bir sahne… Kadınlar kendi aralarında başka bir kadını çekiştiriyorlar. Kadının evi çok pis ve hep dağınıkmış. Çocuk bene soruyorum, ne düşündüğünü. ‘’Kirli, dağınık, düzensiz olmak çok kötü’’ diyor. Onunla bu konuyu konuşmam lazım. ‘’Neden kötü?’’ diye soruyorum. Dışlanma korkusu mu, hijyen kaygısı mı? Hijyen ne demek bilmiyor. Dışlanma korkusu ağır basıyor bu durumda. Peki onay almak, onaylanmak neden bizim için bu kadar önemli? Belki bazılarınız ‘’benim için değil’’ diyordur. Kendi adıma konuşayım o halde. Neden önemsiyorum onaylanmayı? Sevildiğimi düşünmek istiyorum. Küçük bir çocuk gibi… Güvende olmak istiyorum. Sevgi, güvenle bu kadar iç içe mi? Bana göre, cevap ‘’evet’’…
Temizlik, düzen takıntısının nedeni genlerimizde kodlu olmasa da çocukluğumuzda saklı. Birçok sorun, yetenek, başarı, başarısızlık gibi…

Her şey çocuklukta başlıyor yani…

Yorum Gönder

20 Yorumlar

  1. Küçük şeyleri kafamıza takmamayı başarabilsek keşke. Ama bu takıntı olayı insanoğlunun doğasında var sanırım. Takmasak olmuyor, beyin takmadan edemiyor. Sonucta olan bize oluyor. Umarım gelecek günler güzel olur... Saygılarımla. Vesselam.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Merhaba. Aslında takmamam gerektiği konusunda en acı dersi almış biri olarak, bunu başaramamak üzüyor beni.Annemi kanserden kaybettim ve onu adım adım o hastalığa taşıyan aşırı hassas ve kırılgan olmasıydı.O kadar çok söylerdim ki, ''anne takma bu kadar''cümlesini ona... Peki şimdi ben neden takıyorum ? Herşeyin çocuklukluğumuzun o tozlu sandığında gizli olduğunu düşünüyorum.Açabilsek, yüzleşebilsek... Saygılar :)

      Sil
    2. Kaybınız için üzüldüm başınız sağ olsun, mekanı cennet olsun inşallah. Bazı şeyleri söylemek kolay ama onu tam anlamıyla kabullenmek çok çok zor. Bende bir çok şey söylüyorum kendime. Çoğunda da söylediklerimi yapamıyorum maalesef.
      Haklısınız. Ah o çocukluğumuz, her şey orada hakikaten de. Saygılar benden :)

      Sil
    3. Çok teşekkür ederim.İnsan bazı şeyleri anlamlandıramıyor kafasında, garip... Alışıyor ama o acıyla yaşamaya :( Doğru bildiklerimizi yapabilsek her şey daha iyi olurdu :) Selamlar

      Sil
  2. Her şeyi çok önemsediğimiz için takıyoruz her şeyi. Bende aşırı takıntılı bir insanım bütün her şeyi çok önemsediğim için takıntı ve mutsuzluk durumu oluşuyor, çözümü bilsem de uygulayamıyorum aslında çözüm çok basit su akar yolunu bulur diyerek kaygılanmadan yaşamak ve hayatımızın merkezine kendimizi getirerek kötü yorum kaygısından sıyrılmak bunu derken ki kastım insanları umursamalıyız ama merkezde kendimiz olmalı. Merkeze kendimi koysam da su akar yolunu buluru tam diyemedim, hala olayları çok umursuyorum ve takıyorum, umarım bu takıntılarımızdan kurtuluruz.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Merhaba Atakan. Anladığım kadarıyla çok gençsin :) Gençlik dönemleri her şeyi takmak için en uygun zamanlar :) Ben o dönemleri geride bırakalı çok olduğu için, hala takıyor olmam sıkıntı :( Sana tavsiyem, konuşabileceğin, dertleşebileceğin bir arkadaşın, dostun olsun. Bu çok önemli.Ve evet mantığımız bize olması gerekeni söyleyip duruyor ama kalbe söz geçirmek pek kolay olmuyor. Bunu başarabilenleri takdir ediyorum. Sevgilerimle...

      Sil
  3. O bende de var ya :S kizimi neredeyse fanusa alip yemek yedircem. Eline birsey veremiyorum. Yerkende ben yediriyorum zaten. Dökülmesin diye. Bir yeri dagittimi cildiriyorum. :( Valla cok zor en ufak seyi bile kafaya takmak

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. off offf :(( keşke biraz rahat olabilsek bu konuda... Özellikle çocuklarımız için... Aynen,benim de tepemden aşağı kaynar sular dökülüyor gibi oluyor :) Ama eşim bu konuda beni çok frenliyor.Tabi bu durumun bana pek bir yararı olduğunu söyleyemem ama çocuklar mutlu :) Offf aman diyesim geldi yine :) sevgiler

      Sil
  4. Ben de pek çok seyi kafaya takarim bazen de gereksiz seyler. Onay almak benim için belirli bir yas ve trcrübeden sonra önemini yitirdi ama hala tüm takintilarimdan kurtulamadim 😊

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. çoğu gereksiz şey benim de kafaya taktığım :( Haklısın yaş ilerledikçe onaylanma kaygısı azalıyor.Eskiden daha çoktu bende de... Takıntısız günlere...:))Sevgiler canım

      Sil
  5. Takıntı neredeyse hepimizde var. Eşim ve küçük kızım da çok muzdarip benden ama diyeceğim başka.Blogunuzla karşılaşınca paylaşımlarınızdan bazılarını okudum.Ne güzel yazılar yazmışsınız. güçlü ve duygulu bir kalemle karşılaştım.Yolunuz açık olsun.Yalnız izle butonunu bulamıyorum ben."dildennagmeler.blogspot.com"

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkürler ilginiz ve güzel sözleriniz için :) Çok mutlu oldum.Sağ tarafta takipçiler kısmı var. Görünmüyor mu? Cepten girdiyseniz aşağılara doğru inmeniz gerekiyor birazcık :) Sizi takibe alıyorum. Sevgiler

      Sil
  6. aman salla gitsin yaaa takma tabikide, onaylanmak da evet haklısın ama ne saçma di mii :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Salla gitsin, doğru valla :) ''Ama''lardan yoruldum o yüzden ''ama'' demeyeceğim :) Sevgiler

      Sil
  7. Bunları düzenlemek için bir çok teknik var.Öncelikle nasıl bir anlam yüklüyorsunuz ona bakılarak çözüm bulunabilir.ETF tekniği de ufak takıntılar için iyi bir tekniktir :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Değerli yorumunuz için çok teşekkürler.Aslında şema terapi aldım ama pek bir faydası olmadı maalesef.Bahsettiğiniz yöntemi de araştırayım:)Sevgilerimle:))

      Sil
  8. Eşim de çok takar. Ben ise hiç takmam. Bu yüzden de eşim senden daha gamsızını görmedim der. Olanı ve öleni niye kafama takıp da stres yapayım ki elimden de bir şey gelmeyecek zaten. Bunu bile bile kafaya takmak saçma! O yüzden takmayın kafanıza!

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aslında dediğiniz kadar net.Olanı ve öleni kafaya takma:))Ama kadınların kafası biraz daha karmaşık bildiğiniz gibi :))Katkınız için teşekkürler.Eşinize ve size selamlar

      Sil
  9. O lanet olasi takintilarim yuzune 8 sene panik atak rahatsizligi yasadim ben.Aci bir sekilde tecrube ettim yani herseyin kafaya takilmamasi gerektigini.Mottom artik "birak daginik kalsin!"✌

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok geçmiş olsun:( Bu takıntılarımızdan kurtulabilsek özgür olacağız. Bunu biliyorum ama... İşte o ama var ya...Çok teşekkürler yorumun için. Sevgiler

      Sil

Yorumlarınız benim için çok değerli.Teşekkürler...