Gözleri bal rengi. Uzak iklimlerin kokusu dolaşır saçlarında. Rengarenktir gülüşü.
Ağaç dallarında sabahlayan
bir kuş cıvıltısıydım,
ona rastladığımda. Yolunu
kaybetmiş bir masala sığınmıştım. Ekmek
kırıntılarını yiyen bendim. İzleri silen… Günahkar değildim ama.
‘’Kimse
seni benim kadar bilemez ’’dedi, ilk karşılaşmamızda. Mutlak bir doğrunun ispatına ne
hacet! Söze, sese ne hacet! Tek cümle üzerine kurulabilirdi bir hayat.
Gözleri
bal rengiydi o zaman da. Düşmekten korkmadım. Ölmekten ya da… Bir ''an''dı yaşamak nasıl olsa.
12 Yorumlar
Bal rengi gözler
YanıtlaSilAynaya baktığım günden beri aşinasıyım
Tesadüf işte 😊
Bu kadar kolay güvenebildiğimiz bir zamanda değiliz maalesef
Yüreğinize sağlık
Ne güzel tasedüf :) Maalesef... güvenmek de masallarda kaldı.değerli yorumunuz için çok teşekkürler
SilSessizliğinizi ardından gelen itiraflarla neşrettiğiniz şiirinizden anlıyoruz ki iyisiniz... sevindik...
YanıtlaSilSessizliğimi fark ettirecek kadar sevdirmişim ya kelimelerimi...Ne mutlu bana:)İyiyim...İş yoğunluğu bu aralar fazlaca...Çok teşekkürler,ben de sevindim değerli yorumunuza.Selamlar
SilEllerinize sağlık, güzel bir şiir :)
YanıtlaSilÇok teşekkürler:)
SilHayat andan ibaret aslında.. Ne öncesi kalıyor elimizde, ne de sonrasından eminiz..
YanıtlaSilEvet,çok doğru...Hayat andan ibaret...Sevgiler...
Sil"Yolunu kaybetmiş bir masala sığınmıştım.Ekmek kırıntılarını yiyen bendim..izleri silen..günahkâr değildim ama.."
YanıtlaSilOff off çok sevdim çok duygusallaştım okurken ❤kelimelerinize sağlık 🏵
Ayyy çok teşekkürler ☺️ çok mutlu oldum 🙏😘❤️
SilHarika olmus canim 😍
YanıtlaSilSen de harikasın canım:)
SilYorumlarınız benim için çok değerli.Teşekkürler...