ANNEME MEKTUPLAR-3


Anneme Mektuplar-3

Aksın maviye kırmızı, kanasın sular. Yerden yere vurduÄŸun yüreÄŸim paramparça dağılsın. Ruhumu yaktığın ateÅŸlerden tüten dumandır nefesim, dokunma boÄŸulsun bütün hücreleri beynimin. Beni bıraktığın ıssızlığın kör olası karanlığında el yordamıyla bulmaya çalıştığım yol mudur doÄŸru olan? Bundan sonra hiçbir yol doÄŸru deÄŸil hiçbir yol yanlış. Ne doÄŸrum var ne eÄŸrim. Orta yerinde kalakaldım cehennemin. Kapatmasaydın gözlerini sımsıkı, bırakmasaydın beni ışıksız sana yürüyebilirdim. Susmasaydın, ah ne olur bir ses verseydin; ruhum, kalbim, beynim, gözyaşım, sevincim annem , kurtulurdum. GeldiÄŸim sen, gittiÄŸim sen… Büyüttüğüm korku, el bebek gül bebek.




Yorum Gönder

0 Yorumlar