ÇALIŞAN ANNE OLMAK

Çalışan anne olmak

Çalışan anne olmam münasebetiyle,çocuklarımla paylaştığım duygusal anlar oluyor.

Hafta içi her gün saat 06:30 da uyanıyorum.Bu sabah küçük oğlum Ege de erken uyandı ve benim hazırlandığımı görünce şaşırdı. ‘’Anne nereye gidiyorsun?’’ diye sordu. İşe gideceğimi öğrenince yüzündeki ifade değişti. Öptüm, kokladım, sarıldım oğluma ve işe geç kalacağımı düşünerek aceleyle son hazırlıklarımı yaptım.

Tam kapıdan çıkarken kontrol etmek istedim Ege’yi. Uyuyup uyumadığını… Yatağındaydı, öylece kapıya bakıyordu. Beni görünce ağlamaklı oldu. ‘’Ne oldu oğlum, neden üzgünsün?’’ deyince ağlamaya başladı. ‘’Anne, gece gece işe gidiyorsun. Yazık sana! Hem ben sensiz nasıl uyuyacağım?’’ dedi. Anne olanlar nasıl hissettiğimi tahmin etmiştir. Hatta empati yapıp, hissettiklerimi hissetmişlerdir. Annelik böyle bir şey çünkü… Duygularımla beni baş başa bu satırlarda bırakıp konunun anlam ve önemine gelirsek…

Çalışan kadın olmak kolay değil. Çalışan anne olmak hiç kolay değil. Hatta, oldukça zor. Buna benzer cümleleri çokça duyarız. Eee ne yapalım yani? Zorsa evde mi oturacağız? Değil tabi ki… Biz kadınız, güçlüyüz! Güçlü olmak zorundayız. Zorunluluklardan; nice tecrübe, nice zenginlik kuşanırız da kat ettiğimiz yola kendimiz bile şaşırırız.

Bazen yorgunluktan bitkin düşeriz, bazen çaresiz hissederiz, bazen dünya üstümüze üstümüze gelir… Bazen çocuklarımıza, eşimize bağırır; bazen sarılırız. Güleriz, can katarız evimize. Ağlarız, ulu orta ya da gizli bir köşede. Siyah oluruz, beyaz oluruz, mavi, yeşil hatta turuncu… Güneşe küsecek kadar alıngan oluruz bazen. Kendimizi kendimiz bile anlamayız. Ama biz bu dünyanın nefesiyiz, ruhuyuz… Gökte şimşek, yerde sağanak gibiyiz. Küçük bir fidanın can suyuyuz…

Her birimiz beyaz atlı prensin hayalini kurmuş, her birimiz masallara inanmışızdır. Kimimizin küçükken budanmıştır umutları da erken öğrenmişizdir büyümeyi. Kimimiz Ünzile, kimimiz Kardelen olmuşuzdur… Ama er ya da geç öğrenmişizdir yere sağlam basmayı, dik durmayı, güçlü olmayı.

Er ya da geç öğrenmişizdir dünyanın o sınırda bitmediğini…
Er ya da geç öğrenmişizdir Kardelen olabilmeyi...