Bir yanım Deniz, bir yanım Ege |
Bu sabah küçük oğlum her zamanki gibi erken uyandı ve gelip
yanıma kıvrılıverdi. Kolunun birini boynuma doladı. Sokulabildiği kadar
sokularak, ayaklarını karnıma dayadı. Sarabildiğim kadar sardım ben de, fazla
sıkmamaya çalışarak. Saçlarını, alnını öptüm usulca. Daha uyuyacaktı.
Yine aynı hisse kapıldım. Ne kadar sarsam, ne kadar
sarılsam, koklasam sanki yetmiyordu. Öylece kalmayı istiyordum. Saatlerce,
günlerce, yıllarca hatta… Bu anı
unutturmayacak ne kadar zamana ihtiyacım varsa… Biliyorum, çok anı silinecek
zamanla hafızamdan. O koku, o tenin sıcaklığı silinmeyecek ama.
İki oğlum var. Deniz ve Ege… Yüreğimin en korunaklı, en
savunmasız, en hüzünlü, en coşkulu, en korkak ve en cesur yanında saklılar.
Büyüsünler istiyorum, yorgunum peşlerinde koşturmaktan ama
büyümesinler de istiyorum… Şimdiki gibi
sarılmayacaklar o zaman, biliyorum. Şimdiki gibi uzun bakmayacaklar gözlerime.
Hayatlarının merkezinde olamayacağım o zaman.
Anne olunca anladım
ki, sevmek çoğu zaman acıtıyor insanı.
Varsın acıtsın… Bir
yanım Deniz, bir yanım Ege olduktan sonra…
2 Yorumlar
Allah uzun ömürler versin canım.Daha çok güzel günlerşniz olsun inşallah.
YanıtlaSilDediğin hisse bende kapılıyorum bazen. benim de bşr oğlum var ve çok çabuk büyüyorlar:)
Çok teşekkürler canım. Bazen çabuk büyüsünler istiyorum, büyüdüklerini gördükçe de gurur,hüzün, mutluluk ve başka bir sürü duyguyla karmakarışık oluyorum :) Oğluna ve sana uzun, sağlıklı,mutlu bir ömür diliyorum. Sevgiler.
SilYorumlarınız benim için çok değerli.Teşekkürler...